ALIO in tempore, cum sanctus vir in Hinba commanerat insula, gratia sancti spiraminis super eum abunde et incomparabiliter effusa, per triduum mirabiliter mansit, ita ut per tres dies totidemque noctes, intra obseratam et repletam coelesti claritudine domum manens, nullem ad se accedere permitteret, neque manducans neque bibens. De qua videlicet domo, immensae claritatis radii, per rimulas valvarum, et clavium foramina, erumpentes, noctu visebantur. Carmina quoque quaedam spiritalia et ante inaudita decantari ab eo audiebantur. Sed et multa quaedam, ut ipse post coram paucis admodum professus est, occulta ab exordio mundi arcana aperte manifestata videbat: Scripturarum quoque sacrarum obscura quaeque et difficillima, plana, et luce clarius aperta, mundissimi cordis oculis patebant. Baitheneumque alumnum non adesse querebatur; qui si forte adesset illo in triduo, vel de praeteritis vel de futuris deinceps saeculis ab ore viri beati quaedam plurima, ab aliis ignorata hominibus, mysteria describeret; aliquantas quoque sacrorum explanationes voluminum. Qui tamen Baitheneus, in Egea insula venti contrarietate detentus, usquequo illi trinales illius incomparabilis et honorificae visitationis dies, et totidem noctes, terminarentur, adesse non potuit.