Corpus of Electronic Texts Edition
The Life of Columba, written by Adamnan (Author: Adomnán of Iona)

Chapter 34

De Broichano mago ob ancillae retentionem infirmato, et pro ejus liberatione sanato

EODEM in tempore, vir venerandus quandam a Broichano mago Scoticam postulavit servam humanitatis miseratione liberandam: quam cum ille duro valde et stolido retentaret animo, Sanctus ad eum locutus, ‘hoc profatur modo, Scito, Broichane, scito quia si mihi hanc peregrinam liberare captivam nolueris, priusquam de hac revertar provincia, citius morieris.’ Et hoc coram Brudeo rege dicens, domum egressus regiam, ad Nesam venit fluvium, de quo videlicet fluvio lapidem attollens candidum, ad comites, ‘Signate,’ ait, ‘hunc candidum lapidem, per quem Dominus in hoc gentili populo multas aegrotorum perficiet sanitates.’ Et hoc effatus verbum consequenter intulit, inquiens, ‘Nunc Broichanus fortiter concussus est, nam angelus de coelo missus, graviter illum percutiens, vitream in manu ejus, de qua bibebat, confregit in multa biberam fragmenta; ipsum vero anhelantem aegra reliquit suspiria, morti vicinum. Hoc in loco paululum expectemus binos regis nuncios, ad nos celeriter missos, ut Broichano morienti citius subveniamus: nunc Broichanus, formidabiliter correptus, ancillulam liberare est paratus.’ Adhuc Sancto haec loquente verba, ecce, sicut praedixit, duo a rege missi equites adveniunt, omniaque quae in regis munitione de Broichano, juxta Sancti vaticinium, sunt acta, enarrantes; et de poculi confractione, et de magi correptione, et de servulae parata absolutione; hocque intulerunt, dicentes, ‘Rex et ejus familiares nos ad te miserunt, ut nutricio ejus Broichano subvenias, mox morituro.’ Quibus auditis legatorum verbis, Sanctus binos de comitum numero ad regem, cum lapide a se benedicto, mittit, dicens, ‘Si in primis promiserit se Broichanus famulam liberaturum, tum deinde hic lapillus intingatur in aqua, et sic de eo bibat, et continuo salutem recuperabit: si vero renuerit refragans absolvi servam, statim morietur.’ Duo missi, verbo Sancti obsequentes, ad aulam deveniunt regiam, verba viri venerabilis regi enarrantes. Quibus intimatis regi et nutricio ejus Broichano, valde expaverunt: eademque hora liberata famula sancti legatis viri assignatur, lapis in aqua intingitur, mirumque in modum, contra naturam, lithus in aquis supernatat, quasi pomum, vel nux, nec potuit sancti benedictio viri submergi. De quo Broichanus natante bibens lapide, statim a vicina rediit morte, integramque carnis recuperavit salutem. Talis vero lapis, postea, in thesauris regis reconditus, multas in populo aegritudinum sanitates, similiter in aqua natans intinctus, Domino miserante, effecit. Mirum dictu, ab his aegrotis, quorum vitae terminus supervenerat, requisitus idem lapis nullo modo reperiri poterat. Sic et in die obitus Brudei regis quaerebatur, nec tamen in eodem loco, ubi fuerat prius reconditus, inveniebatur.