CUM per aliquot dies in insula demoraretur Scia vir beatus, alicujus loci terrulam mari vicinam baculo percutiens, ad comites sic ait, ‘Mirum dictu, O filioli! hodie in hac hujus loci terrula quidam gentilis senex, naturale per totam bonum custodiens vitam, et baptizabitur, et morietur, et sepelietur.’ Et ecce, quasi post unius intervallum horae, navicula ad eundem supervenit portum; cujus in prora quidam advectus est decrepitus senex, Geonae primarius cohortis, quem bini juvenes, de navi sublevantes, ante beati conspectum viri deponunt. Qui statim, verbo Dei a Sancto per interpretem recepto, credens, ab eodem baptizatus est, et post expleta baptizationis ministeria, sicuti Sanctus prophetizavit, eodem in loco consequenter obiit, ibidemque socii, congesto lapidum acervo, sepeliunt. Qui hodieque in ora cernitur maritima; fluviusque ejusdem loci in quo idem baptisma acceperat, ex nomine ejus, Dobur Artbranani usque in hodiernum nominatus diem, ab accolis vocitatur.